Belevingstuin in Barneveld

Verborgen bloemen en een zoemende schutting: welkom in de verrassende tuin van Elodie en Ries.

Wie: Elodie (1961) en Ries (1959) de Haan. Hun vier volwassen kinderen zijn inmiddels uitgevlogen, maar hun jongste, studerende zoon komt nog regelmatig thuis. ‘Dan geniet hij volop van de tuin – het is een heerlijke plek om rustig te studeren.’
Wat: Een belevingstuin van 700 m2. ‘Precies de juiste grootte om ook nog intiem aan te voelen.’
Waar: Barneveld

Een bruisende tuin

‘Toen we in 2002 naar dit nieuwbouwpand verhuisden, wist ik één ding zeker: die tuin zou ik deze keer helemaal zelf inrichten. Hiervoor woonden we een paar 100 meter verderop. Toen we dat huis betrokken was de tuin al aangelegd door Willem. Prachtig, maar het voelde simpelweg niet als mijn plek. Dat zou me niet nog eens gebeuren. Maar in de praktijk viel het tegen, zo’n lege nieuwbouwtuin aanpakken. Het werk is niet te overzien en je mist vakkennis. Ik klungelde maar wat aan: dacht ik twee platanen te planten die geschikt waren voor een stadstuin, groeiden ze in no-time uit tot reusachtige bomen! Toen mijn dochter in 2010 trouwde en de ontvangst in onze tuin zou plaatsvinden, was de maat vol. Ries en ik schakelden de hulp in van Willem en die reageerde enthousiast: “Die tuin laten we bruisen!”.’

Niet kappen maar knotten

‘Toen we in gesprek gingen, kwam mijn wensenlijst al snel tot stand. Ik verlangde naar diversiteit en verrassende elementen. Niet te netjes, maar een geordende chaos met strakke lijnen. En bovenal: de tuin moest geen verlengstuk worden van de woonkamer. Dat vind ik zo’n onzin. Het is natuur en dat wil ik graag zo houden. Die liefde voor de natuur zag je ook terug in Willems aanpak: de grote platanen moesten en zouden blijven. Willem is zuinig op bomen, dus kappen was geen optie. Wat hij wel deed: takken wegknippen en knotten. Inmiddels zijn het de ideale bomen, want ze gaan lekker laat in blad. Hierdoor baadt de tuin in het voorjaar in het zonlicht en is er in de zomer volop schaduw.’

Spotty Dotty

‘Wat betreft planten is het een mix geworden van steady klassiekers, zoals vrouwenmantel, en bijzondere bloeiers. Mijn favoriet is misschien wel de Podophyllum Spotty Dotty – de bladeren zijn donker gevlekt en daaronder verschuilen de bloemen zich. Je moet het blad optillen om ze te bewonderen. Ze doen me aan het oerwoud denken! Ze passen ook goed bij me omdat ik geen fan ben van uitbundige bloeiers. Niet dat Willem daar een boodschap aan had: hij plaatste – heel eigenwijs – dieppaarse en felroze phloxen in de tuin. Maar ik gaf hem als snel gelijk; ze zijn hier helemaal op hun plek!’

Belevingstuin

‘Onze tuin zet al je zintuigen op scherp: de bedwelmende zoete geur van de Rambler roos bij de poort, het sappige fruit van de Jonagold appelboom, het oorverdovende gezoem van sluipwespen – natuurlijke vijanden van de buxusmot – in de groene schutting en het vrolijke gekwetter van vogels bij de drinkplek. En niet te vergeten onze nieuwste aanwinst! Deze zomer plaatsen we een ren met drie kippetjes. Ik kan niet wachten om de eerste eitjes te gaan rapen!’

Sprookjesplek

‘Omdat ik niet met gif in de weer wil gaan, zijn vogels meer dan welkom. Ze vormen de beste remedie tegen ongedierte. De Briellaerd heeft daarom een hoekje bij de serre opnieuw ingericht en een vogeldrinkplek gecreëerd. Het is een van mijn lievelingsplekken geworden. In de avondzon zit ik er graag op het bankje. Het af- een aanvliegen van de vogels, het uitzicht over de tuin, het strijklicht over de wuivende grassen… sprookjesachtig!’